Siostry przy naszej parafii
Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej
Siostry
Służebniczki Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej na prośbę
ówczesnego ks. proboszcza Bronisława Pali zostały skierowane
przez arcybiskupa Damiana Zimonia do naszej parafii.
14.sierpnia 1997r. w święto wielkiego czciciela
Maryi Niepokalanej, św. Maksymiliana Marii Kolbego, do Woli - nowej
otwierającej się placówki przybyły pierwsze siostry : s. M.
Kunegunda Gutbier i s.M.Felicjana Zając, a 25 sierpnia dołączyła do
nich s. M. Michaela Gużniczak .
Siostry katechetki s.M Felicjana i s.M.Michaela
objęły katechizacje w dwóch szkołach podstawowych, katechizacje
dzieci przedszkolnych przy parafii, wczesną Komunię świętą ,
wspólnotę Dzieci Maryi , granie w kościele i zakrystię. SM.
Kuneguda emerytowana pielęgniarka objęła posługę domową głównie
obowiązki w kuchni.
I tak już 15 rok siostry posługują w naszej parafii wymieniając się
personalnie.
Siostry na terenie swojego klasztoru, który
znajduje się w budynku domu parafialnego i probostwa (z osobnym
wejściem) mają swoją zakonną kaplicę z Najświętszym Sakramentem.
Kaplica pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kaplica jest
miejscem ich osobistej i wspólnotowej modlitwy. Siostry gromadzą
się na wspólnych modlitwach brewiarzowych, kontemplacji oraz na
różańcu. Modlitwy rozpoczynają codziennie o godz. 6.00, a
ostatnie wspólne modlitwy o godz. 20.00. W kaplicy tej raz w
miesiącu sprawowana jest Msza święta.
3 maja 2008 r. w 158. rocznice założenia
Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP. ks. Proboszcz Albert
Rother poświecił figurę Maryi, która stoi na granitowym cokole
przed wejściem do klasztoru. Cokół wykonał i zafundował nasz
parafianin pan Andrzej Stasica.
Nr telefonu do Sióstr 724211471
Edmund Bojanowski jako założyciel Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Maryi jest postacią w historii Kościoła Katolickiego wyjątkową. Nie-zakonnik i nie-kapłan, ani nawet nie-kleryk niższych święceń, człowiek zupełnie świecki, bez osobistych ślubów lub jakichkolwiek kościelnych, kanonicznych zobowiązań, tworzy zakonne zgromadzenie żeńskie, wytycza dlań cele, wyjednywa regułę według zasadniczego powziętego przez siebie planu. W ciągu 16 lat, to znaczy od Zielonych Świąt 1855 roku (mimo, że pierwszy związek służebniczek Maryi jako związek dziewcząt bezślubowych powstał już w roku 1850) bez przerwy i bez najmniejszego odchylenia, zgromadzeniem tym kieruje. Kandydatki doń w ciągu początkowych z górą 10 lat przyjmuje osobiście, dopóki zgromadzenie nie ustaliło się, i sam decyduje o dopuszczeniu nowicjuszek do składania ślubów.
Błogosławiony Edmund Bojanowski, urodził się 14 listopada 1814 roku w Grabonogu k.Gostynia u stóp Świętogórskiej Róży Duchownej. Był świeckim apostołem polskiego ludu. Wychowywał się w typowej ziemiańskiej rodzinie polskiej o głębokiej religijności i tradycjach patriotycznych. Sam słabego zdrowia, starał się maksymalnie wykorzystać swe talenty i dary duchowe, by służyć ochronie wartości religijnych, narodowych i ludzkich. Potrafił odczytać potrzeby człowieka i dlatego wielkodusznie poświęcił swoje życie dzieciom, chorym i ubogim. Podejmował różne inicjatywy, tworząc między innymi czytelnie wiejskie i ochronki.
Zapalił do posługi miłości wiele młodych dziewcząt, zakładając jako człowiek świecki, 3 maja 1850 roku. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny. Zakończył swoje ofiarne życie dnia 7 sierpnia 1871 r. w Górce Duchownej w cieniu sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia.
Zgromadzenie Sióstr Służebniczek przyjęło duchowość maryjną, jako swój styl realizacji chrześcijaństwa. W życiu Założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego Maryja zawsze zajmowała szczególne miejsce. Maryi poświęcił założone Zgromadzenie. Hasło: «Oto ja służebnica Pańska...» wyraźnie wskazuje na wyróżniającą Służebniczki wartość, jaką jest służba.
"Jako Służebniczki Najświętszej Maryi Panny uczymy się tak jak Ona przez kontemplację tajemnic Chrystusa i Jego życia, każdego dnia odpowiadać na wezwanie Boże do współpracy w dziele zbawienia, śpiesząc z posługą do ludzi...".
Służba to racja, dla której Zgromadzenie istnieje i przez którą kształtuje swoją duchowość, jest ona wyrazem osobiście zaakceptowanej i przeżywanej służby najpierw przez samego Założyciela, a następnie - konsekwentnie - wszystkich sióstr.
W służbie całe Zgromadzenie oraz każda poszczególna siostra dostrzega swą osobistą wartość. Właśnie ta wartość przyczyniła się do wykształtowania takiej formy życia społecznego, jakim jest Zgromadzenie Sióstr Służebniczek.
W Konstytucjach Zgromadzenia w rozdziale «Duchowość Zgromadzenia» czytamy:
"Duchowość nasza jest przepojona duchem Maryi Służebnicy Pańskiej.
Matka Boża najgłębiej wniknęła w tajemnice Chrystusa i żyła Jego
życiem. Ona na Boże wezwanie odpowiedziała z prostotą: «Oto ja
służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa».
Jako Służebnica Pana jest zarazem służebnicą wszystkich ludzi, z pośpiechem udaje się do Elżbiety, z pokorą wstawia się w Kanie Galilejskiej, z męstwem staje pod krzyżem, gdzie przyjmuje nas z rąk Syna za swe dzieci, z ufnością wespół z Apostołami modli się za Kościół w Wieczerniku. A to wszystko dlatego, że uwierzyła słowu Pana."
